Opis

„Dniewnik” czyli kronika niezapowiadanych śmierci – część druga, lata 2019-2022 – nota odautorska

Dziennik pisany przeze mnie od września 2019 roku do września roku 2022, bliski rozległej tradycji gatunkowej jakim były literackie sylwy ( „silva rerum”,„las rzeczy”), złożony z kilkuset fragmentów będących artystycznymi zapisami kolejnych, przemijających dni. Projekt literacki nawiązujący do koncepcji Romana Opałki i jego „liczonych obrazów”.
Fragmentaryczność „Dniewnika” nie pozwala na klasyczne streszczenie treści książki. Można jedynie powiedzieć, że mamy tu do czynienia z wieloma opowieściami – każdy fragment stanowi całość względnie autonomiczną i skończoną, powiązanymi osobą Autora oraz biograficznym wymiarem tekstu.
Element biograficzny nie jest jednak czynnikiem decydującym. Ważna jest przede wszystkim różnorodność moich doświadczeń intelektualnych i artystycznych, których spontaniczny i jednocześnie precyzyjny zapis ma stanowić o wartości tekstu.
Tłem dla owych zapisów jest Wrocław i związane z nim konkretne postaci i miejsca. Będąc urodzonym wrocławianin mieszkającym w tym mieście od kilkudziesięciu lat, staram się umiejscowić je na rozległej mapie nie tylko historii, ale też współczesności widzianej przez pryzmat codziennych sytuacji i wydarzeń.
Istotnym elementem książki jest jej oryginalny język, bliski w niektórych fragmentach prozie poetyckiej, jednak czytelny i zrozumiały dla tak zwanego przeciętnego czytelnika, o czym świadczą pozytywne reakcje i recenzje po opublikowaniu pierwszej części cyklu w 2021 roku w serii firmowanej przez Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział w Warszawie oraz fragmentów drugiej części „Dniewnika” opublikowanych dotąd w kilku pismach literackich
Prezentowana książka, to w warstwie stricte artystycznej kontynuacja, jak to określał Karol Irzykowski, „wielkiego tematu”, obecnego nie tylko w niegdysiejszych sylwach, ale w bliższej nam rzeczywistości w dziełach literackich nowatorów, którzy odchodząc od klasycznej fabuły i form narracyjnych starali się stworzyć prozę na miarę swoich czasów – hybrydyczną i niezhierarchizowana, amorficzną i jednocześnie będącą summą doświadczeń artystycznych i życiowych współczesnego człowieka.

Obserwuję krawędzie chmur i stada ptaków jesiennych unoszących się nad naszymi głowami. Krawędzie są teraz modne w sztuce, ptaki mniej. Poruszam się od lat w pętli biegnącej wokół tych samych ulic. Okolice Ossolineum. Grodzka, plac Nowy Targ. Krążę tam nigdy nie przechodząc przez most w stronę byłego Schlesische Gesellschaft fur Vater landische Cultur. Ten most jest dla mnine granicą Wrocławia, podobnie jak wiele innych miejsc, w których nie byłem. Krawędzie chmur zmieniają swoje kształty, mogą być przedmiotem rachunku prawdopodobieństwa albo tematem wycinanki z kolorowego papieru.  Są ponadnarodowe i nie znają żadnych granic. Są ostre i potrafią skaleczyć, odczuwam to bardzo wyraźnie. Moja bezsensowna wrażliwość, coś co potrafi zabić i jest jednocześnie formą ucieczki przed spotkanymi ludźmi. Ptaki wirują w niepowstrzymanym pędzie. Wydaje si e, że za chwilę stworzą ogromny wir, lej, który wessie je do nieba. Ptaki są mądre i nigdy Bogu na to nie pozwolą. Potrafią się obronić, mają instynkt stadny i nie lubią krawędzi. Patrzę na moje palce, z których cieknie krew. Musioałem się skaleczyć. Musiałeś się skaleczyć, mówisz, zawsze coś sobie zrobisz. To na pewno było skrzydło ptaka, mówię, chmur nigdy nie udało mi się dosięgnąć, nie znam ich języka i one nie znają mojego. Waldemar Okoń.

O autorze: historyk sztuki, poeta, krytyk artystyczny, kurator wystaw sztuki współczesnej, profesor nauk humanistycznych. Specjalizuje się w historii sztuki XIX i XX wieku. Opublikował m.in. zbiory studiów poświęconych tej epoce w książkach: Sztuka i narracja (1988), Alegorie narodowe (1992), sztuki siostrzane (1992), Wtajemniczenia (1996), Stygnąca planeta (2002), Przeszłość przyszłości (2005), monografie Jan Matejko i Stanisław Wyspiański (1998), oraz Kresy w malarstwie polskim (2006). Wydał rówież szereg tomów poezji i prozy poetyckiej – ostatnio polsko-francuski Jeszcze jeden tom wierszy (2021), książki prozatorskie Max z drugiej strony ulicy (2015), Jestem jak echo. Rok 1983 (2017), Dniewnik czyli kronika niezapowiadanych śmierci oraz baśń dla dzieci i dorosłych Michaś i Księżyc (2019). Twórca koncepcji i redaktor naczelny  wychodzącego od roku 2006 kwartalnika Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego „Quart”. Prezes wrocławskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i redaktor naczelny kwartalnika „Format Literacki”.

Kupując to wydawnictwo możesz otrzymać nieodpłatnie wybrane pozycje z naszej księgarni. Sprawdź w wyszukiwarce (u góry strony) kategorię Gratis.

Projekt graficzny i skład: Natalia Okoń-Rudnicka

Redakcja i korekta: Maciej Szłapka

Koordynacja wydawnicza: Urszula Reduch, Krzysztof Śliwka

Wydawca: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

ISBN978-83-67067-42-3

Format: 20×12,5 cm | liczba stron: 700 | oprawa: miękka

Nakład: 600 egz.

Język: polski

Rok wydania: 2023

Copyright by Waldemar Okoń

Projekt jest współfinansowany z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego.

Partnerem wydawniczym książki jest Wrocławski Instytut Kultury w ramach Wrocławskiego Programu Wydawniczego.